خانه ویلایی کنیون

خانه ویلایی کنیون

معمار: Steven Ehrlich

موقعیت بنا: Los Angeles-USA

استیون ارلیچ پس از اتمام تحصیل در رشته معماری به مدت شش سال در کشورهای آفریقایی مشغول به طراحی شد و پس از آن علاوه بر تأسیس دفتر معماری خود در سال ۱۹۷۰ به تدریس در دانشگاه های کشورهای مختلف نظیر آمریکا ،آلمان مکزیک، ژاپن، چین و ونزوئلا پرداخت.

 در میان مجموعه آثار او خانه ها و ویلاهای مسکونی از اهمیت بیشتری برخوردار بوده و جوایز معماری بسیاری را نصیب وی کرده اند. آنچه بیش از هر چیز در آثار مسکونی وی حائز اهمیت میباشد چگونگی برقراری پیوند میان بنا با فرهنگ, سنت ها و طبیعت پیرامون بناست. ایده های وی در این خصوص و همچنین استفاده از تکنولوژی های ساختمانی جدید ,کنترل انرژی و معماری پایدار موضوعات اصلی فعالیت های آکادمیک وی می باشند.

 در میان آثار مسکونی ارلیچ خانه کنیون از شهرت بیشتری برخوردار است. طراحی ساختار فضایی این بنا که در زمینی وسیع و پر از درختان بنا شده است با هدف حفظ درختان و احداث بنا در میان آنها بوده است.

این دیواره های قطور در حقیقت باکس هایی هستند که فضاهای خدماتی و پلکان ارتباطی را در خود جای داده و همچون ریشه هایی بنا را در نقاط مختلف با زمین پیوند میدهند.

 برخلاف آن که در نگاه نخست ساختار حجمی پیچیده این خانه درک سلسله مراتب فضایی را دشوار می سازد اما ساختار فضایی در داخل خانه بسیار خوانا و واضح است. سطوح بنا را میتوان در سه طبقه از یکدیگر تفکیک نمود؛ تراز ورودی وسیعترین طبقه است که در آن به غیر از کتابخانه و اتاق خواب مهمان, سایر فضاها نظیر نشیمن عمومی ، آشپزخانه, غذاخوری و دو اتاق خواب از نور طبیعی بهره برده و به منظره باغ اشراف دارند.

 بالاترین تراز شامل اتاق خواب والدین, اتاق تعویض لباس و حمام است و به صورت یک سوئیت مستقل از بنا جدا گردیده است. همانند تراز ورودی ,راهروها در این طبقه نیز در درون و بیرون فضا در حرکت بوده و به  تراس هایی خطی تبدیل می شوند.

 در پایین ترین تراز خانه که هم سطح با باغ می باشد فضاهایی نظیر ،انبارها ,اتاق تمرین موسیقی و دفتر کار خانگی قرار گرفته اند. بازشوهای فضاهای اصلی سرتاسری بوده و حداکثر ارتباط بصری با طبیعت را ممکن می سازند. درختان بلند در تمامی نماها جزوی از بنا محسوب میشوند و پیداست که بنا با احتیاط تمام میان آنها شکل گرفته است.رنگ و بافت استفاده شده در دیواره های داخلی بنا نیز الهام گرفته از رنگها و بافتهای موجود در ساقه های این درختان می باشد.